İnka : güneşin çocukları : dünya uygarlıkları / Ali Narçın.
By: Narçın, Ali [author ]
Material type: TextLanguage: Türkçe Publisher: İstanbul : Siyah Beyaz Kitap, 2016Copyright date: ©2016Edition: 1. Baskı Nisan 2016, İstanbulDescription: 136 pages : illustrations ; 21 cmContent type: text Media type: unmediated Carrier type: volume ISBN: 9786054777419Other title: Dünya uygarlıkları | Güneşin çocuklarıSubject(s): İnkalar -- Tarih | Incas -- HistoryLOC classification: F3429Online resources: Publisher web page Summary: “İnka” sözcüğü “Güneşin çocuğu” anlamındaki “İntip Churin” şeklinde tanımlanmaktadır. Ancak bazı kaynaklarda “İnka”nın karşılığı “bey” anlamında ele alınmıştır. Yani “İnka” sözcüğü, şefin (Ya da kral) kendisini tanımlar. O çağda yaşam geleneklerine göre kralın çok daha üstün gözükmesi için bazen çok değerli olarak tanımladıkları semboller ya da ünvanlarla tanıtırlardı. Araştırmalar ve belgeli yazıların çoğunda İnka soylarının “Ay-ullu” şeklinde bir sözcükle belirtilmiş olduğu görülür. Bu sözcüğün anlamı ise “ulu soy” şeklinde tanımlanmıştır. Tarihsel anlatımlarda özellikle imparatorluğu oluşturan kabile halkı nerden geldiklerini bilemedikleri soylarına “Ay-ullu” ünvanını, egemenlik kuran şeflerine de “Kur-hakan” adını vermişler. Jhames Churchward’ın Mu kıtasıyla ilgili çalışmalarını yorumlayan Hans Stefan Santesson, bu uygarlığın temellerini oluşturanların Mu’dan geldiklerini ileri sürer. Mu kıtasındaki imparatorluğun adı “Güneş İmparatorluğu”ydu. İnkaların kendilerini “güneşin çocukları” olarak betimlemeleri Mu’daki imparatorluğa bağlanmaktadır. İmparatorluk içinde çocuklar için ayrı bir gelenek vardı. Onlar krallarına verdikleri unvanı çocuklarına vermezlerdi. Çocukların adlarını da törenlerle verirlerdi. Bu gelenek semavi dinlerin tümünde görülmektedir.Ali Narçın, Güney Amerika’daki İnkaların yaşam geleneklerini, dinsel anlayışlarını, sosyal yaşam ile tapınma törenlerini titiz bir araştırma sonucu bu kitapla özet halinde okurlarının görüşüne sunmuştur.Item type | Current location | Home library | Collection | Call number | Status | Notes | Date due | Barcode |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Book | Merkez Kütüphane Genel Koleksiyon / Main Collection | Merkez Kütüphane | Genel Koleksiyon | F3429 .N362 2016 (Browse shelf) | Available | Donated by Levent Kuşoğlu | 0056462 |
“İnka” sözcüğü “Güneşin çocuğu” anlamındaki “İntip Churin” şeklinde tanımlanmaktadır. Ancak bazı kaynaklarda “İnka”nın karşılığı “bey” anlamında ele alınmıştır. Yani “İnka” sözcüğü, şefin (Ya da kral) kendisini tanımlar. O çağda yaşam geleneklerine göre kralın çok daha üstün gözükmesi için bazen çok değerli olarak tanımladıkları semboller ya da ünvanlarla tanıtırlardı. Araştırmalar ve belgeli yazıların çoğunda İnka soylarının “Ay-ullu” şeklinde bir sözcükle belirtilmiş olduğu görülür. Bu sözcüğün anlamı ise “ulu soy” şeklinde tanımlanmıştır. Tarihsel anlatımlarda özellikle imparatorluğu oluşturan kabile halkı nerden geldiklerini bilemedikleri soylarına “Ay-ullu” ünvanını, egemenlik kuran şeflerine de “Kur-hakan” adını vermişler. Jhames Churchward’ın Mu kıtasıyla ilgili çalışmalarını yorumlayan Hans Stefan Santesson, bu uygarlığın temellerini oluşturanların Mu’dan geldiklerini ileri sürer. Mu kıtasındaki imparatorluğun adı “Güneş İmparatorluğu”ydu. İnkaların kendilerini “güneşin çocukları” olarak betimlemeleri Mu’daki imparatorluğa bağlanmaktadır. İmparatorluk içinde çocuklar için ayrı bir gelenek vardı. Onlar krallarına verdikleri unvanı çocuklarına vermezlerdi. Çocukların adlarını da törenlerle verirlerdi. Bu gelenek semavi dinlerin tümünde görülmektedir.Ali Narçın, Güney Amerika’daki İnkaların yaşam geleneklerini, dinsel anlayışlarını, sosyal yaşam ile tapınma törenlerini titiz bir araştırma sonucu bu kitapla özet halinde okurlarının görüşüne sunmuştur.
There are no comments for this item.