Avrupa'da yükselen sağ popülizmin politik ekonomisi / editörler: Zuhal Karakoç Dora, Makbule Yalın.

Includes bibliographical references.

Faik Tanrıkulu, Batuhan Aktürk Tezel Siyasal kutuplaşma ve aşırı sağ: Avrupa'da politik dönüşüm - Derviş Fikret Ünal Almanya'da aşırı sağın yükselişi: geçmişe dönüş? - Dilek Yiğit Birleşik Krallık'ta aşırı sağ: Avrupa Birliği'nde aşırı sağ ile bir mukayese - Betül Şaziye Kütük Fransız aşırı sağının yükselişinde ekonomik faktörlerin etkisi - Gizem Tezgiden İtalya'da sağ popülist hareketlerin yükselişi: tarihsel ve kültürel bir analiz - Aslıgül Sarıkamış Kaya Avusturya'da aşırı sağın yükselişi ve refah şovenizmi - Salih Şahin Macaristan'da aşırı sağın yükselişi - Serra Sevde Hatipoğlu Polonya'da sağ popülizmin yükselişinin arka planı ve poliştik ekonomiye olan etkisi - Mehmet Sadık Akyar Belçika'da aşırı sağın yükşelişi - Nuri Korkmaz Hollanda'da aşırı sağın yükselişi ve popülizm faktörü - Cansu Bitirim Kacar Aşırı sağ partilerin yükselişi: İspanya, Portekiz ve Yunanistan - Halil Deligöz İskandinav ülkelerinde ırkçı popülist partilerin yükselişi - Zahide Erdoğan Avrupa'da popülist radikal sağın sınırlı destek bulduğu ülkeler: Lüksemburg, İzlanda ve Malta - Hacı Mehmet Boyraz Avrupa’daki aşırı sağcı liderlerin Türkiye karşıtlığı.

Avrupa'da yükselen ve aşırı sağ diye yaftalanan partiler ve siyasal hareketler Türkiye’de bugüne dek yeterince incelenmemişti. Elinizdeki kitap bu açıdan önemli bir boşluğu doldururken bundan sonra yapılacak çalışmalara da öncülük yapacak türden bir eser. Avrupa’daki Türk gurbetçiler perspektifinden yapılan araştırmaların ötesinde, mevcut liberal sistemin “aşırı sağ” diyerek suçlayıcı bir dille tanımladığı partilerin hızla iktidara yürüyeceği yakın zamanlara kadar Türkiye’de tahmin edilmiyordu. Hatta çalışma alanı sistem dışı partiler/gruplar olan uzmanların bazıları dışında Avrupa’da bile bu partilerin hızla iktidar adayı olacaklarını düşünen pek fazla yoktu. Bunlar çoğu zaman olduğu gibi sistemin uçlarında kendilerine yaşama hakkı bulsalar da iktidara gelmeleri düşünülemeyecek derecede ideolojik karakterli ve marjinal partiler olarak görülüyorlardı. Arada bir ön plana gelmeleri de sistem partilerinin göstereceği ortak tepkiler ve yapacakları iş birliğiyle aşılabilirdi. Ancak son yıllarda bu partilerin siyasi arenadaki ağırlıklarının giderek artması, sadece göçmenler meselesinde farklı düşünen bir AB ve İngiltere olarak karşımıza çıkmakla kalmayacak; hatta muhtemelen farklı bir AB veya bildiğimiz manadaki AB’nin sonu anlamına gelecek yeni durumlarla karşılaşabileceğiz. Öyle ki bu eğilimlerin NATO’nun yapısı üzerinde de önemli tartışmalar beraberinde getirmesi kaçınılmaz olabilir. Bu çerçevede düşünüldüğünde, savaş kışkırtıcısı olan partiler liberal kabul edilirken savaşa karşı olanlara “aşırı sağ” yakıştırmasının ne kadar tartışmaya açık olduğu da kendiliğinden ortaya çıkıyor. Belki de zaman içinde bu partilere “yurtsever” partiler demek gerekecek; çünkü insanların kendi ülkelerinde yoğunlaşan istenmeyen göçmen/sığınmacı/kaçak olmasını istememesi gayet haklı ve meşru bir talep olsa gerektir. Bunun herhangi bir aşırılıkla anlaşılması zorlamadır ve açıktır. -- Arka kapak.