000			02321 a2200313 4500
999			_c200002925 _d29614
001			200002925
003			TR-AnTOB
005			20240925073654.0
008			110130s2010 tu 000 1
020			_a9786054377282
040			_aTR-AnTOB _cTR-AnTOB
041			_atur
050	0	0	_aPL248.T362 _bS24 2010
090			_aPL248. T362 _bS24 2010
100	1		_aTan, M. Turhan, _d1886-1939 _916992
245	1	0	_aSafiye / _cTurhan Tan.
264		1	_aİstanbul : _bArtemis Yayınları, _c2010.
300			_a503 s. ; _c20 cm.
336			_2rdacontent _atext _btxt
337			_2rdamedia _aunmediated _bn
338			_2rdacarrier _avolume _bnc
520			_aTarih kitapları hep erkekleri anlattı. Erkeğin savaşı, barışı, taht uğrunda döktüğü kan, aldığı can... Kadınlar büyük bir hikayenin yan karakteriydi sanki. Tarih böyle bakmayı seçmişti. Ve yanıldı... Asırlar boyunca cesur, güçlü, tuttuğunu koparan, isimli, isimsiz sayısız kadın, erkeğin ördüğü düşünülen iktidar duvarlarının gerçek mimarıydı. Anne Boleyn, Isabella, Hürrem Sultan, Nurbanu Sultan, daha birçoğu ve Safiye... Herbiri, dahil olduğu hanedanın kaderinde vazgeçilmezdi. Osmanlı’da kadınlar saltanatı adıyla anılan iki yüzyıllık dönem boyunca birçok kadın, koca bir imparatorluğun yönetiminde kilit görevler üstlendi. Önce Hürrem. Ardından Nurbanu. Safiye ve Handan Sultan… Güç dünyasının erkek kahramanları arasında kadınsıydılar. Şehvet dolu bakışları okşarken insan ruhunu, tek bir kaş hareketiyle kelleler uçardı. Al dudakları beklenmedik arzularla aralandığında, o dudaklardan dökülen tek bir söz savaşlar başlatırdı. Venedik asıllı Safiye’nin gerçek adı Agrippine’ydi. O da Hürrem gibi kaçırılarak saraya hediye edilmişti. Ve yine Hürrem gibi kısa zamanda Harem’de yükselecekti. Güzeldi, zekiydi, boşa adım atmazdı, kendini koruyacak ve ahaliye hükmedecek kadar, hatta daha da güçlüydü. Evlendiği sultan ve doğurduğu şehzadenin ipleri Safiye’nin elindeydi. Osmanlı’nın yakın geleceğine imza atmaktan çekinmeyecekti.
650		0	_aTurkish fiction _97165
650		0	_aTarihi roman _988729
650		0	_aHistorical fiction _944796
650		7	_aTürk romanı _2etuturkob _99421
942			_cBK _2lcc