000			02199nam a22003377a 4500
999			_c200427490 _d45414
001			200427490
003			TR-AnTOB
005			20210924105028.0
007			ta
008			171006b xxu 000 0 tur d
020			_a9786054764457
040			_aTR-AnTOB _beng _erda _cTR-AnTOB
041	1		_atur _hpor
050	1	4	_aPQ9281.A66 _bA819 2016
090			_aPQ9281.A66 _bA819 2016
100	1		_aSaramago, José _eauthor _941346
240	1	3	_aAs Intermitencias da Morte _lTurkish
245			_aÖlüm bir varmış bir yokmuş / _cJose Saramago ; çeviren Mehmet Necati Kutlu.
250			_aOn birinci basım: Aralık, 2016
264		1	_aİstanbul : _bKırmızı Kedi Yayınevi, _c2016.
300			_a204 pages; _c20 cm
336			_2rdacontent _atext _btxt
337			_2rdamedia _aunmediated _bn
338			_2rdacarrier _avolume _bnc
490	0		_aKırmızı Kedi Yayınevi ; _v228 _aÇağdaş Dünya Edebiyatı ; _v25
520			_aAdı bilinmeyen bir ülkede, dünya kuruldu kurulalı görülmemiş bir olay gerçekleşir: Ölüm, o güne kadar yerine getirdiği görevinden vazgeçer ve hiç kimse ölmez. Bir anda ülkeye dalga dalga yayılan sevinç çok geçmeden yerini hayalkırıklığı ve kaosa bırakır. İnsanların ölmemesi zamanın durduğu anlamına gelmemektedir, ezeli bir yaşlılıktır artık onları bekleyen. Hükümetten kiliseye, sağlık kurumlarından ailelere, şirketlerden mafyaya kadar herkes ölümün ortadan kalkmasının getirdiği sonuçlarla mücadele etmek zorundadır. Ancak ölüm, beklenmedik bir kimlikle ve umulmadık duygularla insanların arasına geri döner. Ölüm ve ölümsüzlük karşısında insanın şaşkınlığını, çelişkili tepkilerini ve ahlaki çöküşünü, edebi, toplumsal ve felsefi anlamda derinlikli bir biçimde işleyen José Saramago, geçici olanla ebedi olanı birbirinden ayıran kısa mesafenin meseli sayılacak Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş’u, başladığı gibi bitiriyor: “Ertesi gün hiç kimse ölmedi.”
650		0	_aImmortalism _vFiction _9107049
700	1		_aKutlu, Mehmet Necati, _d1968- _etranslator _9125503
942			_2lcc _cBK