000			04143nam a2200409 i 4500
999			_c200450429 _d68641
001			200436491
003			TR-AnTOB
005			20231219000945.0
007			ta
008			171111s2018 tu ab e mmmm 000 0 tur d
035			_a(TR-AnTOB)200450429
040			_aTR-AnTOB _beng _erda _cTR-AnTOB
041	0		_atur
099			_aTEZ TOBB SBE TDE YL’22 ÇEL
100	1		_aÇelik, Melek _eauthor _9138894
245	1	0	_aTürkiye Türkçesinde zayıfça nicelenmiş öznelerin dizimsel (sentaktik) konumu / _cMelek Çelik ; thesis advisor İsa Kerem Bayırlı.
246	1	1	_aThe syntactic position of weakly quantified subjects in Turkish
264		1	_aAnkara : _bTOBB ETÜ Sosyal Bilimleri Enstitüsü, _c2022.
300			_aviii, 76 pages : _billustrations ; _c30 cm
336			_atext _btxt _2rdacontent
337			_aunmediated _bn _2rdamedia
338			_avolume _bnc _2rdacarrier
502			_aTez (Yüksek Lisans)--TOBB ETÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Temmuz 2022.
520			_aBu tezde, Türkiye Türkçesinde niceleyicili öznelerin dizimsel (sentaktik) özellikleri incelenmektedir. Öznelerin dizimsel konumlarının içerdikleri niceleyicinin türüne göre değiştiği iddia edilmektedir. Türkçede niceleyici içeren özneler, Belirleyici Öbeği (BÖ) etiketi taşıyıp taşımama yönünden iki gruba ayrılmakta ve bu ayrım niceleyicili özneler arasında dizimsel bir farklılığın oluşmasına neden olmaktadır. Güçlü niceleyicili özneler BÖ olarak etiketlenir ve bulundukları her tümcede Eylem Öbeği (EÖ) içerisindeki konumlarından EÖ üstündeki ilgili işlevsel başın (ana tümcelerde zaman (Z) başı, gömülü tümcelerde belirleyici (B) başı) ikinci tümleç konumuna Genişletilmiş Yansıtma İlkesi (GYİ) özelliğini silmek üzere taşınır. Zayıf niceleyicili özneler ise BÖ olarak etiketlenmek zorunda olmadıkları için de işlevsel başların GYİ özelliğini silmek üzere EÖ üstüne taşınmaz. Bu tipteki zayıf niceleyicili özneler EÖ içerisinde, tümce yapısındaki ilk konumlarında kalır. Ana tümcelerde BÖ etiketi taşıyan öznelere atanan durum eki sessiz olduğu için bu tip tümcelerde bir öznenin BÖ etiketi taşıyıp taşımadığını tespit etmek güçtür. Bu nedenle bu tezde, niceleyicili özneler arasında dizimsel bir ayrımın bulunduğu iddiasını desteklemek için öznelerin görülebilir bir durum eki aldığı adlaşmış gömülü tümce yapıları incelenmektedir.
520			_aThis thesis investigates the syntactic properties of quantificational subjects in Turkish. We claim that the syntactic position of subjects differ as a consequence of the type of quantifiers inside the subject. Quantified subjects in Turkish are categorized into two groups depending on whether they project a DP-category and this distinction is shown to lead to various syntactic differences. Strongly quantified subjects, which project a DP-layer, move to a position outside of VP in order to check the EPP feature of the relevant functional head (T in matrix clauses and D in embedded clauses). Weakly quantified subjects, on the other hand, which need not project a DP layer, cannot move to a position outside of VP in order to satisfy the EPP requirement and they remain in their base generated VP-internal position. Since the nominative case in Turkish, which is assigned to DP-subjects inside matrix clauses, is a null morpheme, it is not easy to distinguish between case-marked and non-case-marked subjects in matrix clauses. This is why, we focus on nominalized embedded clauses, in which subjects are assigned a visible case, in order to show empirically the syntactic differences between the two types of quantified subjects in Turkish.
653			_aTürkçede özne
653			_aDizimbilim
653			_aNiceleyiciler
653			_aTaşıma
653			_aSubject in Turkish
653			_aQuantifiers
653			_aMovement
700	1		_aBayırlı, İsa Kerem _eadvisor _9138895 _d1945-
710	2		_aTOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi. _bSosyal Bilimler Enstitüsü _995247
942			_cTEZ _2z